یادداشت خبرنگار: نمک پاشی آقای استاندار برزخم مردم بجای مرهم
نمک پاشی آقای استاندار برزخم مردم بجای مرهم

مادامی که آقای استاندار در باب کمبود امکانات درمانی لرستان که مردم استان به قیمت جان و مال شان و سرگردانی جانکاه در سایر استانها تاوان جبران ناپذیر آنها را متحمل می شوند.
به گزارش طلوع پرس،اعزام بیماران از لرستان به سایر استانها برای دریافت خدمات درمانی حتماً به دلیل کمبود امکانات نیست.گاهی افراد تمایل اعزام به دیگر بیمارستانها را دارند.
این لفاظی را هرکسی نقل کرده باشد بخاطر تضاد فاحش با واقعیات میدانی موجب شگفتی شنونده خواهد شد. اما هنگامی که این سخنان را آقای زیویار استاندار لرستان با وجود کمبود فراوان امکانات درمانی در استان از جمله کهنه و فرتوت بودن بسیاری از تجهیزات فعلی و رنج و حرمان بیماران و بستگان آنان بواسطه این معضل و تلاش مسئولان دانشگاه علوم پزشکی استان برای جبران کمبودها،آنهم خطاب به آقای مهدی جمالی نژاد معاون عمران و توسعه امور شهری و روستایی وزارت کشور هنگام بازدید از بیمارستان در دست ساخت «نیایش»خرم آباد که می بایست با طرح کمبوده و مصائب مردم از این حیث ایشان را ترغیب به شتاب در تکمیل و تجهیز این مرکز و رفع تجهیزات مورد نیاز سایر بیمارستان ها کرد؛ نه تنها شاخ بر کاکل مبارک شنوده می روید،بلکه یاد آور حکایت مواجب بگیرانی است که در قالب لطیفه ؛مصداق نا کارآمدترین متصدیان امور؛آوردهاند که دو نفر همزمان مشغول حفاری و پر کردن محل حفر بودند، کسی از آنان پرسید چکار میکنید؟ گفتند لولهگذاری میکنیم، ولی لولهگذار نیامده و ما کار خودمان را انجام میدهیم!!
اینگونه افاضه کلام آقای استاندار لرستان نه فقط تلاش های مسئولان دانشگاه لرستان برای جبران عقب ماندگی ها را نقش بر آب می کند،بلکه با مرام دولت مردمی آیت الله رییسی که صادقانه برای رفع کمبوده و خرابی های بجا مانده ار قبل تلاش می کند در تضاد است. استاندار لرستان چنانچه دو سال پیش مرتکب چنین خطایی می گردید، شاید می شد به حساب بی تجربگی و عدم آشنایی وی با کمبودهای فاحش استان فاکتور کرد.اما با گذشت بیش از دو سال از سکانداری اداره امور لرستان ،اینگونه دسته گل به آب دادن ،مضاف بر اینکه زیرآب تلاشهای مسئولان دانشگاه را می زند،بلکه برنامه ریزی مسئولان کشور برای تامین نیازهای استان را عقیم می سازد.
مادامی که آقای استاندار در باب کمبود امکانات درمانی لرستان که مردم استان به قیمت جان و مال شان و سرگردانی جانکاه در سایر استانها تاوان جبران ناپذیر آنها را متحمل می شوند،آیا اعتماد عمومی نسبت به وظایف ایشان برای رفع کمبودها در این حوزه و دیگر اظهارات وی در خصوص سایر عرصه ها سلب نخواهد شد؟!
البته شاید از آنجا که استاندار لرستان مانند برخی دیگر از مدیران این خطه بواسطه عدم جلب نظر مساعد خانواده برای استقرار در خط الراس حاکمیتش در شمار مدیران پروازی قرار دارد،از اینکه ابتلاء استان به اپیدمی کمبود امکانات درمانی بسیاری از بیماران را رو به موت و یا راهی دیگر استانها نموده و دل جراحان را خون کرده چه بسا شماری نیز به دلیل بعد مسافت به جای مراکز درمانی سایر بلاد سر از قبرستان در آورده اند،خالی الذهن باشد و از دور دست بر آتش کمبودهای بجامانده از گذشته که دامان مردم را گرفته ،دارد نتوان برایشان خورده گرفت؟!
لکن مادامی که حتی در اوج طنین طرح این ادعای آقای استاندار ماجرای فوت دلخراش مرحوم استاد فریدون رستمی فرهنگی کوهنورد ؛کمبود امکانات در لرستان و ناکامی بالگرد برای انتقال وی به خارج از استان و یا انتقال قربانی حادثه راه آهن آنهم با جت جنگی توسط افتخار آفرین نیروی هوایی که شایسته قدردانی است،مردم غرق اندوه و حسرت کمبود امکانات درمانی در استان هستند،اینگونه آدرس اشتباه دادن به مسئولان کشور آنهم توسط بالاترین مقام اجرایی استان ؛ تشدید محرومیت لرستان و نمک پاشیدن بر جراحات روح وران مردم سوگوارفنا شدن عزیزانشان در پس پرده وارونه جلوه دادن حقایق تلخ ومرگبار نیست؟!
مردم حق دارند بپرسند؛چنانچه پندار آقای استاندار مقرون به صحت است،پذیرش های تسمه نقاله ای و نوبتهای طولانی مراجعان به مراکز درمانی استان چگونه قابل کتمان است و توسل بسیاری از اهالی این خطه به مراکز درمانی و پزشکان سایر استانها در سودای نجات جان خود وعزیزانشان چه می گوید؟!و انگار بابا طاهر در وصف حال چنین روزی فرموده است:ته که باری زدوشم برنداری –میان بار سربارم چرایی؟! الله اعلم
پایان/



